แปลไทยแบบกันเอง : Adele

This is how the story went

I met someone by accident

It blew me away

Blew me away

นี่คือเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เมื่อฉันพบใครบางคนโดยบังเอิญ

นั่นแทบทำให้ฉันล่องลอยไป

มันทำให้ฉันล่องลอยไป

It was in the darkest of my days

When you took my sorrow and you took my pain

And buried them away, you buried them away

ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของฉัน

แต่เธอก็เอาความเศร้าเสียใจและเจ็บปวดของฉันไป

และฝังมันเอาไว้ เธอฝังมันไป

I wish I could lay down beside you

When the day is done

And wake up to your face against the morning sun

But like everything I've ever known

You disappear one day

So I spend my whole life hiding my heart away

ฉันหวังว่าฉันจะสามารถทอดกายลงข้างเธอได้

เมื่อแต่ละวันสิ้นสุดลง

และตื่นขึ้นมาเห็นหน้าเธอภายใต้แสงแดดยามเช้า

แต่ก็เหมือนทุกอย่างที่ฉันเคยรู้จัก

วันหนึ่ง เธอก็หายตัวไป

ฉันจึงใช้ชีวิตที่เหลือในการซ่อนความรู้สึกของหัวใจไว้ให้ไกลตัว

Dropped you off at the train station

Put a kiss on top of your head

Watch you wave

And watched you wave

พาเธอไปส่งที่สถานีรถไฟ

จุมพิตลงบนหน้าผากของเธอ

มองเธอจากไป

และก็ได้แต่มองเธอจากไป

Then I went on home to my skyscrapers

And neon lights and waiting papers

That I call home

I call that home

จากนั้นฉันก็ออกจากบ้าน มาสู่ตึกระฟ้าในเมืองใหญ่

ท่ามกลางแสงไฟนีออนและกองเอกสารที่ท่วมท้น

นี่คือที่ที่ฉันเรียกว่าบ้าน

ฉันเรียกมันว่าบ้าน

I wish I could lay down beside you

When the day is done

And wake up to your face against the morning sun

But like everything I've ever known

You disappear one day

So I spend my whole life hiding my heart away, away

ฉันหวังว่าจะสามารถทอดกายลงเคียงข้างเธอได้

เมื่อวันได้สิ้นสุดลง

และตื่นขึ้นมาพบหน้าเธอภายใต้แสงแดดยามเช้า

แต่ก็เหมือนทุกอย่างที่ฉันเคยรู้จัก

วันหนึ่ง เธอก็หายตัวไป

ฉันจึงใช้ชีวิตที่เหลือในการซ่อนความรู้สึกของหัวใจไว้ให้ไกลตัว

Woke up feeling heavy-hearted

I'm going back to where I started

The morning rain, the morning rain

And though I wish that you were here

On that same old road that brought me here

It's calling me home, It's calling me home

ตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจอันหนักอึ้ง

ฉันกลับไปสู่ที่ที่ฉันเริ่มต้น

เช้าวันฝนพรำ ในเช้าวันฝนพรำ

และคิดหวังให้เธอมาอยู่ตรงนี้

บนเส้นทางสายเดิมที่พาฉันมาที่นี่

ถนนนี้เรียกฉันกลับบ้าน มันเรียกฉันกลับบ้าน

I wish I could lay down beside you

When the day is done

And wake up to your face against the morning sun

But like everything I've ever known

You disappear one day

So I spend my whole life hiding my heart away

I can't spend my whole life hiding my heart away

ฉันหวังว่าจะสามารถทอดกายลงเคียงข้างเธอได้

เมื่อวันได้สิ้นสุดลง

และตื่นขึ้นมาพบหน้าเธอภายใต้แสงแดดยามเช้า

แต่ก็เหมือนทุกอย่างที่ฉันเคยรู้จัก

วันหนึ่ง เธอก็หายตัวไป

ฉันจึงใช้ชีวิตที่เหลือในการซ่อนความรู้สึกของหัวใจไว้ให้ไกลตัว

โคตรเศร้า

ทั้งเศร้า ทั้งเหงา

ทำนองนี่สุดบิ้ว ยิ่งแปลแล้วแต่ละบรรยากาศนี่แบบ ว้อยยยยยยย เศร้าเกินไปแล้วววว ลองนึกภาพบรรยากาสต่างประเทศนะคะ ที่อากาศทึมๆ ท้องฟ้าเป็นสีเทา บ้านเมืองซึมเซา ในวันเหงาๆเหลาเหย่ของคุณ (ภาษาจีนแต้จิ๋วแปลว่าแก่หมดเรี่ยวหมดแรง) แล้วคุณก็เจอคนคนนึงเข้ามาในชีวิต ซึ่งคุณประทับใจเขามากเลยทีเดียว (Blew me away แปลว่าประทับใจค่ะ แต่เราแปลตรงตัวเพราะมันเห็นภาพชัดกว่าว่าการเจอคนบางคนทำให้คุณเหมือนล่องลอยไปไกลแสนไกล..)

เขาเข้ามาทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น จะด้วยวิธีการรับฟังหรืออะไรก็ตามแต่ ซึ่งก็ประทับใจและไว้ใจมากจนอยากจะมีเขาเคียงข้างทั้งยามหลับและยามตื่น (การที่เราให้ใครสักคนนอนด้วยนี่แสดงว่าต้องไว้ใจในระดับหนึ่งค่ะ // ปล. นอนเฉยๆ ไม่ต้องมีอะไรกันก็ได้นะคะ เช่น เพื่อน ถ้าไม่สนิทก็จะไม่ใช้ใจให้นานเตียงเดียวกันเป็นต้น แต่ในเพลงนี่เหมือนจะสื่อว่ารักและผูกพันธ์มาก) แต่มันก็ลงเอยเหมือนทุกอย่างในชีวิตคุณ คือวันหนึ่ง เขาก็หายไป โดยที่คุณไม่เคยบอกความในใจ คุณก็เลยต้องซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ไปตลอดชีวิต (บางทีคุณอาจจะซึน ปากแข็ง หรือไม่สบโอกาส แต่ถ้าดูจากบริบทของเพลงที่บอกว่า like everything I've ever known ก็แสดงว่าคนร้องเนี่ยต้องเป็นคนที่ไม่แสดงความรู้สึกเท่าไหร่ เพราะเจอแบบนี้มาตลอดชีวิต)

คุณไปส่งเขาเองที่สถานีรถไฟ จูบลาที่หน้าผาก แล้วมองเขาจากไป (ใจโคตรเด็ดไม่พูดอะไรเลย) ซึ่งการจูบที่หน้าผากหมายถึง ความเอ็นดู รักและอยากทะนุถนอม หรือบางทีอาจเป็นเพราะแสดงออกได้แค่นี้ก็ได้ค่ะ -..- แล้วคุณก็ย้ายเข้าไปในเมือง อยู่คนเดียวและก็ทำแต่งาน (ส่วนใหญ่คนอยู่คอนโดจะเป็นพนักงานออฟฟิศที่มักอยู่คนเดียวน่ะค่ะ แล้วกองเอกสารก็หมายถึงงานด้วย)

แล้ววันหนึ่ง ใจของคุณก็เกินจะรับไหว มันซ่อนไว้ไม่ได้อีกแล้ว คุณจึงกลับไปที่เดิมที่เคยเจอกับใครคนนั้น ในเช้าวันฝนพรำ ซึ่งคุณเคยเจอเขาที่นี่ และบรรยากาศมันก็ทำให้คุณคิดถึงเขามากจนอยากให้เขาอยู่ตรงนี้ ความทรงจำของคุณพาคุณกลับไป ณ จุดนั้น และกำลังเรียกคุณให้กลับไปที่ ‘บ้าน’ เดิมของคุณ ที่คุณเคยมีความทรงจำอันล้ำค่า...

แต่ว่าเขาก็ได้จากคุณไปแล้ว คุณจึงต้องเก็บความรักที่ไม่เคยได้เอ่ยเอาไว้ในใจตลอดไปและทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น (มันhide away น่ะค่ะ มันไม่ hide เฉยๆ awayมันมีภาวะของการเอาออกไฟให้พ้นทางด้วยเราเลยแปลออกมาแบบนี้)